Kompozytor, pianista, krytyk i filolog orientalista pochodzenia szwajcarsko-polskiego. Nicole Loutan-Charbon mówiła o nim: „prawdziwy człowiek renesansu żyjący w dwudziestym wieku, w którym cechy muzyka, uczonego i poety łączą się z niespotykanym powodzeniem”. Uczył się grać na fortepianie od 5 roku życia. Studiował filologię klasyczną i orientalną w Warszawie i Paryżu. Był redaktorem czasopism “Muzyka współczesna” oraz “Muzyka Polska”. Jego ważniejsze kompozycje to: Pieśni perskie na baryton i fortepian (1942), Kwintet na klarnet, fagot, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1942-44), Musique pour cordes (1953), Cinq etudes (1955), opera Mio, mein Mio (1973).sz